Vrijwilligerswerk is de kurk waar de lokale gemeenschap op drijft. Wie zijn die vrijwilligers op Sterksel? Wij spraken met Leny van Lierop- Oerlemans. ‘Met mensen samenwerken is belangrijk en leuk. En daar gaat het om.’ 

Leny (1947) was het vierde kind in een gezin met zeven kinderen, waarvan zes meisjes. ‘We waren een echt meidengezin. We zijn opgegroeid in een veilige omgeving in Nuenen met veel kinderen in de buurt. We speelden schooltje en op straat speelden we vaak trefbal en voor die ene auto gingen we wel even opzij. 

Bijzonder aan ons gezin was zeker dat er altijd ontzettend veel werd gelezen. Door allemaal. De bieb was in het parochiehuis en elke zondag gingen we daar naar toe. De boeken waren allemaal gekaft met bruin papier. Een strenge juf zorgde dat er geen boeken werden meegenomen die niet voor de leeftijd geschikt waren. En als we een boek gelezen hadden, konden we altijd ruilen met een van de zussen. Met sinterklaas kregen we altijd een boek en die heb ik nu nog. De familieband in ons meidengezin is nog steeds heel hecht. Twee zussen zijn helaas overleden. Sinds corona en omdat we niet bij elkaar in de buurt wonen “zoomen” we elke maandagavond een halfuurtje.  

Toen ik een jaar of zeventien was ontmoette ik Cor. Hij woonde in Gerwen, schuin tegenover een vriendin. Op een bedevaart met de korfbalclub naar Den Bosch raakte het aan. (Die bedevaart was overigens meer een sportieve prestatie.) In 1970 zijn we getrouwd. We kregen een zoon, Lucas. Lucas is getrouwd met Annelies, samen hebben ze twee zoontjes. Ze lezen allemaal graag, de oudste is een echte boekenverslinder. Het gezin woont in Bunnik en we gaan vaak op bezoek met de camper, we heten dan ook opa en oma camper.    

Ik ben een echte verzamelaar, pop-upboeken, boekenweekgeschenken, blauw glas en blikken. Vooral blikken was echt een passie en ik heb een grote collectie. Ik doe er niks mee, maar ik kan er niet van scheiden.’    

Wat deed je voor de kost? ‘Ik gaf les in handvaardigheid. Maar vakleerkrachten werden, net als gymleraren, voor een deel wegbezuinigd. Toen ben ik parttime begonnen bij de bieb in Leende. Al snel kwam ik er achter dat werken in de bieb echt mijn ding was. Daarom startte ik met de driejarige (deeltijd) Hbo-opleiding aan de Bibliotheek- en Documentatieacademie in Tilburg. Mijn volgende werk was het oprichten van de bibliotheek in Aarle-Rixtel. Daar werd ik hoofd. In totaal heb ik 32 jaar in bibliotheken gewerkt, tot 2009. In die jaren werd een aantal bibliotheken in de regio samengevoegd.’

Wanneer en waarom naar Sterksel gekomen? ‘In 1976 zijn we naar Sterksel gekomen. We woonden in Bakel en waren op zoek naar ruimte. En die vonden we in Sterksel. Samen met de familie Van Keulen hebben we de boerderij aan de Averbodeweg gekocht en daar wonen we nog steeds. Samen hebben we hier zo’n vijfentwintig jaar Galerie Germinahof geëxploiteerd. We begonnen met eigen werk, maar steeds meer kwam het accent te liggen op het een podium bieden aan jonge, nog onbekende kunstenaars.’  

Waarom woon je nog op Sterksel? ‘Ik voel me op Sterksel zo thuis en het is hier zo fijn wonen. Ik wil  nooit meer weg. We kennen veel mensen in ons dorp en er zijn veel mensen, waarmee we bevriend zijn. Ons huis is zo aangepast, dat we er in de toekomst kunnen  blijven wonen.’

Over vrijwilligerswerk gesproken, waarom doe je dat eigenlijk? ‘Omdat het nodig is in zo’n klein dorp als Sterksel. Ik wil hiermee graag bijdragen aan de leefbaarheid in ons dorp. Ik wil niet alleen graag meehelpen maar me ook “bemoeien” met de gang van zaken en nieuwe activiteiten mee opzetten.’  

Bij welke verengingen doe je vrijwilligerswerk of heb je vrijwilligerswerk gedaan en waarom? ‘Laat ik beginnen met de bieb. Dat is echt mijn passie. Vroeger beroepsmatig en nu als vrijwilliger. Doel is het bevorderen van lezen. Met lezen verbreed je je wereld en met een boek ben je nooit alleen. We organiseren lezingen, nodigen sprekers uit, organiseren computerhulp, we houden  periodiek een voorleesuurtje voor peuters, enzovoorts. Hoe jonger aan kinderen wordt voorgelezen (liefst dagelijks) des te beter. Wie jong veel leest en dat graag doet, heeft hiervan heel zijn leven voordeel. Vanaf 2018 hebben we in Sterksel een filiaal van Bibliotheek Dommeldal, (onlangs uitgeroepen tot een van de beste bibliotheken van Nederland.) Ik ben contactpersoon voor de bieb en houd me vooral bezig met de PR, het attenderen op wat er allemaal te doen is en de dagelijkse gang van zaken. Uiteraard ook via Sterksel.nu, waarvan ik redacteur ben. Sinds vorig jaar hebben we ook een zadenbibliotheek. Mensen kunnen, met gesloten portemonnee, bloemenzaad komen halen. Wel wordt verwacht dat zij te gelegener tijd ook bloemenzaad aan de bieb ter beschikking stellen. Zo draagt de bieb bij aan een kleurrijk Sterksel!’     

Vanaf 2010 ben ik redacteur van Sterksel.nu. Ons motto: “voor elkaar, met elkaar”. Het is fijn wonen op Sterksel. Met sterksel.nu, de website van onze dorpsraad, willen we hieraan bijdragen. Goed onderling contact, nabuurschap, eigen initiatief van iedereen en elkaar hierover gemakkelijk en zorgvuldig informeren, dat is waar sterksel.nu voor staat. Te midden van een overvloed aan communicatiemiddelen en mogelijkheden is het van belang dat de Sterkselse gemeenschap kan beschikken over een eigen, betrouwbare en openbare informatiebron.

Op sterksel.nu is ontzettend veel over Sterksel te vinden. Een greep eruit: (nieuws over) de dorpsraad, verenigingen, activiteiten op Sterksel, Wonen, Welzijn, Zorg, Historie, Vrijwilligers, dorpshuis, de dorpswinkel, milieu, verkeer en nog veel meer. De redactie van Sterksel.nu beheert ook de informatieschermen in de dorpswinkel, in het dorpshuis, Kloostervelden en Voetbalclub. Heb je iets dat interessant is voor Sterksel: neem contact met ons op. Wij plaatsen het graag en gratis. 

Vanaf het begin, in 2004, help ik mee in onze dorpswinkel. Inmiddels heb veel soorten werk gedaan: werk aan de kassa, vakkenvullen, brood snijden, zorgen voor een kaart naar vrijwilligers (verjaardag of ziekte), beheer van tijdschriften en het beheer van onze minibieb Bezoekers kunnen boeken meenemen en ruilen tegen andere boeken.

Veel tijd besteed ik aan het digitaliseren van de historie van Sterksel en ik ben lid van de Werkgroep Historie Sterksel. Uitdaging is ervoor te zorgen dat de historie van Sterksel voor iedereen toegankelijk is.  

Ik ben ook lid van de club die de Welkomstdag voor nieuwe inwoners organiseert. Elk jaar worden nieuwe inwoners uitgenodigd voor deze dag om kennis te maken met het dorp, de verenigingen en de andere nieuwkomers. Het zijn gezellige en nuttige bijeenkomsten. Ieder jaar worden er duurzame contacten  gesmeed.

De breiclub staat ook elke maand in mijn agenda. We breien lapjes om dekens te maken en we verkopen die. De opbrengst gaat naar een goed doel:  de stichting FFYP (Future For Young People). De breiclub is een gezellige club. Dat is ook belangrijk.  

In het grijze verleden, in 1983, Sterksel hoorde toen nog bij Maarheeze, heb ik mede de Peuterspeelzaal opgericht. Voor de Averbodeweg ben ik buurtcontactpersoon. Samen met een kleine dertig collega’s doen we ons best om ervoor te zorgen dat niemand in Sterksel vereenzaamt, buiten de boot valt. 

Oh ja, ik ben ook lid van de Sterkselse leesclub en van Sweet Sixties. Sweet Sixties is een gezelligheidskoor van vrouwen die jong waren in de jaren ’60, vandaar deze naam. Wij zingen oude Nederlandse en Engelse hits.  

En er blijft ook nog genoeg tijd over om samen met Cor met de camper op pad te gaan in binnen- en buitenland.’   

Wil je nog iets toevoegen? ‘We hebben veel vrijwilligers nodig en ik voel me wel verantwoordelijk voor de dingen waar ik aan meewerk. Met mensen samenwerken is belangrijk en leuk. En daar gaat het om.’  

Meer vrijwilligers in beeld >>>