Gijs gaat vreemd-3

 

Nog een keer over fietsen in de grote stad, dus buiten onze buurt – wat wonen wij toch in een heerlijk stadsdorps wijkje, verzucht ik altijd als ik uit de stad weer thuis kom. Nieuw beleid (en persoonlijk vind ik het goed beleid) gaat gepaard met nieuwe regels. Alles moet dichtgetimmerd, anders kan je als overheid niets afdwingen. Dus als je de Kinkerstraat in fietst vanaf de Bilderdijkkade, vlak bij het ING kantoor, dan zie je bovenstaande verkeersbordenzuil. Vier van de vijf borden zijn voor fietsers. Arme fietsers die in een flits moeten beslissen of die borden relevant zijn. Zelfs een voetganger moet stoppen om te zien wat er allemaal aangekondigd wordt.

Om het bord “Zone De Hallen” te interpreteren moet je zelfs studeren. Als een overtreder zijn boete aanvecht bij de rechter, zal die bot vangen, want de gemeente heeft het netjes aangekondigd. De blauwe sticker (?) “Tourist Zone” zag ik niet op deze borden elders in de omgeving waar weer andere stickers op zijn geplakt, maar niet zo mooi recht als deze. Is dit een tekst van de gemeente en wat betekent het dan, of is het toch wildplakken, maar ook dan blijft de vraag waarom die plakker het de moeite waard vond om te plakken. Toeristen juist wel of niet welkom, moeten ze aan aparte gedragsregels voldoen?

Terug naar de fiets. Hieronder zie je hoe op het wegdek achter bovenstaande verkeersborden een nadere uitleg geverfd is van het verboden te parkeren voor (brom-)fietsen. Het wegdek wordt steeds drukker met ook aanwijzingen waar en wanneer bromfietsen van het fietspad af de weg op moeten. In het verkeer heb je eigenlijk meer dan twee ogen nodig.



Toeristen kunnen op safari in Oud West, bijzondere verkeersborden spotten. Hierboven bijvoorbeeld zie je een bord dat ik nog niet kende maar makkelijk te interpreteren valt, maar die zee van geparkeerde fietsen achter het bord lijkt het verbod te negeren. Maar ik neem aan dat je weer wel in de rekken mag parkeren.

Bij een verbod hoort ook een bord dat aangeeft dat het verbod voorbij is, zie hieronder.

Op het zone-bord zie je de sticker die hier, in dit geval zonder twijfel, wildgeplakt is.

Wat een zegen in een land te wonen waar de overheid zich bezig houdt met dit soort micromanegement, en daarmee creatieve ambtenaren van de straat houdt met het bedenken van dit soort borden. Ik heb ooit in Nigeria gewoond. Daar zouden ze als het te gek werd met fietsparkeren af en toe een bulldozer door de straat sturen om alles schoon te vegen. En dan is er geen depot waar je je verwijderde fiets kan ophalen – je zou klappen krijgen als je daar naar zou durven vragen.

Gijs Kalsbeek