Balkonnetjes

 

Hoe schoon zijn de voorgevelbalkonnetjes. De smeedijzeren hekken zijn onderling zeer verschillend en dragen met hun sierlijke krullen bij aan de sfeer die een straat oproept. Dit keer focus ik op balkonnetjes waar je niet op kan zitten, je kan er eigenlijk niet eens op staan, nou goed je kan misschien net een voet er op zetten als je over het hekje wil leunen. Verder moet je dan eerst de balkondeuren openslaan, naar binnen toe, de kamer in, dat wel. Het is dus behelpen, maar het heeft natuurlijk wel charme als je in de zomer met open balkondeuren kan zitten ìn je huiskamer. Minimale balkonnetjes dus. Ik weet dat er in het leven belangrijker zaken zijn dan het onderscheid met, tja, maximale, nee dat klinkt niet, dan maar vergeleken met gewone balkons, wat ook niet lekker bekt. U ziet, balkonnetjes vormen een onderwerp waar je helemaal in kan verdwijnen.

Het levenspad van een chroniqueur gaat niet altijd over rozen. Ik wilde een foto uit een mapje verwijderen en om onbegrijpelijke redenen maakte de computer de hele map leeg. Gelukkig heb ik foto’s in veel aparte submapjes zitten, zodat de schade beperkt was. Maar mijn balkonnetjes die ik net gefotografeerd had en in dat mapje had gestopt, was ik kwijt. Ik moest weer de straat op. Door de koude wind zoefde ik voort en klikte wat weg. Het resultaat ziet u hieronder.


Ziet u het verschil in smeedwerk? Als je er eenmaal op gaat letten zie je een enorme variatie in balkonhekjes.

De grote stad Amsterdam heeft dure grond en daarom mag je bouwen met smalle trappen waarover je niet kan verhuizen. Dat doe je maar met de takel die precies voor die balkonnetjes uitkomt. Lang geleden dat ik iemand zijn verhuizing zag takelen, iedereen doet dat tegenwoordig met zo’n mobiel liftje dat wordt voorgereden. Maar nog steeds gaan de spullen via het balkonnetje naar binnen.



Wat is het verschil in de bovenstaande twee hekjes? De schoonheid. Links een mooi geverfd hekje. Rechts een hekje van gegalvaniseerd ijzer. Het is nog net niet lelijk. Ik kwam even in de verleiding om echt lelijke hekjes te fotograferen, want die zijn er wel degelijk. Altijd zijn die van gegalvaniseerd ijzer en dan nog eens van goedkope buisconstructies. U moet zelf maar kijken, maar ik moet u wel waarschuwen, elk zo’n balkonhekje geeft een kras op de ziel.



Op het linkerplaatje hierboven een minimalistisch hekwerk. Niet mooi en niet lelijk. Rechts ervan tot slot nog een zoekplaatje. Wat is er behalve het balkonnetje aan de hand? Blijf kijken en zie dan hoe ingenieus het scheeflopen van de gevel is gerestaureerd. (Ik herinner er nog eens aan dat Word een functie heeft om de pagina te vergroten, bij mij een schuifbalk rechts onderaan, dan kan je goed het metselwerk bekijken.)

Gijs Kalsbeek