De voorjaarskriebels inspireerden mij een mogelijke lichte neiging tot opruimen. Gelukkig kwam ik dit gedicht tegen.
Dit maakte de dag nog beter.

 

 

Enige sok,

Met roze stippen, en een gat

waar ooit een teen zat.

Krang, onder in de mand

In de punt nog wat zand,

Strand?

 

Wees - sok,

mogelijk een gast, die vertrokken

slechts stof achterliet,

een gat In het waaizand van het geheugen ,

een roze stip in

een mand vol herinneringen ,

Het ga je goed,

Voet.



Albert