geschreven door Carel van Schaik, ecologisch bioloog (een van de bekendste orang-oetankenners) en Kai Michel, historicus en wetenschapsjournalist, vanuit de onderzoeksvraag: “Wat heeft de Bijbel ons te vertellen over natuur en cultuur van de mens”. Zij hanteren de stelling: De Bijbel bevat culturele strategieën die behulpzaam waren de problemen en crises te overwinnen als gevolg van de grootste gedragsverandering van de homo sapiens, nl. de domesticatie, vestiging op vaste woonplaatsen. Dat voltrok zich 12.000 jaar geleden, terwijl de evolutie van de mens 2.000.000 jaar geleden begon en de aarde 4,5 miljard jaar bestaat. Het schrijfproces van de Bijbel startte + 800 v. Chr., nadat reeds eeuwen verhalen aan elkaar doorverteld waren, en bevroor als het ware 400 n. Chr.
De Bijbelverhalen worden in verband gebracht met ontwikkelingen op een schaal van millennia, dus bezien vanuit de zeer, zeer lange termijn, rekening houdend met zowel de biologische als culturele dimensie van de persoonlijkheid van de mens.
In deel 1 komen de verhalen vanaf Genesis tot en met Job aan de orde. Job vormt een belangrijke markering in de ontwikkeling van religie. De verhalen daarna en daarmee het nieuwe testament zijn onderwerp in deel 2. Dat staat gepland na de Kerst, te weten op 15 januari.
Het ligt in de bedoeling om een keer met elkaar in de Huiskamer verbanden te leggen tussen de verschillende lezingen die gepasseerd zijn, zoals die over de boeken van Harari en de lezingencyclus van “Geschiedenis in het groot” en deze.