Verslag lezing Mathias Dentener 17 april

“Het verhaal van een actieve negentiger uit de buurt”

In juni wordt hij 97. Met zijn scootmobiel verplaatst hij zich razendsnel. Hij sjeest even terug naar zijn huis op de Overtoom, want hij is het gehoorapparaat vergeten. Dat wel, die ongemakken. En hij valt in slaap als hij niets doet, maar verder is Mathias Dentener bij de tijd. Hij heeft zich altijd goed op de hoogte gehouden van alle ontwikkelingen, met name die van de techniek. Daar is hij gedwongen in terecht gekomen bij de Arbeitseinsatz, net over de grens van Venlo waar hij het licht zag. Hij was liever gaan avonturieren in Frankrijk. De 2^e WO bepaalde echter de loop van zijn leven. Niet verwonderlijk dat die episode de meeste ruimte innam van zijn verhaal. Hij beleefde heftige dingen tijdens de oorlog, toen bombardementen Venlo, voorland van het Ruhrgebied, teisterden, treinen beschoten werden en er fosforbommen vielen. De slag om Arnhem werd verloren. De Maas vormde de nieuwe grens en Venlo lag daarachter. Toen dan eindelijk de bevrijding kwam drong dat niet meteen tot iedereen door. Er was nog veel geweld voordat overal het nieuwe gezag kon worden ingevoerd. Opgeroepen door de Marine kwam hij terecht in IJmuiden en vervolgens op Kattenburg in Amsterdam.

Op het bevrijdingsbal in Krasnapolsky ontmoette hij zijn vrouw. Het lukte via zijn schoonvader een huis te krijgen in de Javastraat. Er werd een dochter geboren.

Na zijn diensttijd kreeg hij een baan bij een bedrijf in ponsmachines. Hij ontwikkelde zich tot arbeid- en organisatiedeskundige via een opleiding bij Berenschot. Omdat zijn werkgever onvoldoende inspeelde op het digitale tijdperk volgde een massaontslag. Toen de Wet Sociale Voorziening werd ingevoerd kreeg hij de opdracht deze tot uitvoer te brengen en werd hij deskundig op het gebied van functieclassificatie.

Op 63-jarige leeftijd ging Dhr. Dentener met pensioen. Dat is nu dus meer dan 30 jaar geleden.

Hij had zoveel te vertellen, met name dus over de oorlog, dat we helaas niet meer zijn toegekomen aan alle activiteiten die hij na pensionering ontplooid heeft. Zijn vrouw is inmiddels 12 jaar dood. Zijn dochter belt hem elke dag.

Koken doet hij nog altijd zelf, waaruit de brede belangstelling en flexibiliteit waarover hij beschikt des te meer blijken.

Petje af voor Mathias Dentener.