Zingen in de huiskamer

 

Een verslag van 20 maart 2018

Dinsdagmiddag zongen we in de huiskamer onder leiding van Marzenka Amsterdamse klassiekers als Tulpen uit Amsterdam. Het refrein kent iedereen en je zingt het ook makkelijk weg. Voor de coupletten moet je echt je best doen – het is zomaar geen gemakkelijke muziek.
Leuk was hoe Marzenka kon uitleggen wat er in de muziek gebeurde. Een liedje was bijvoorbeeld in majeur en dan èèn regel in mineur en die regel krijgt dan direct meer aandacht. Als voorbeeld zond Marzenka Lang zal ze leven zoals gebruikelijk in majeur, maar daarna ook een keer in mineur. En toen ze op mijn verzoek beide versies nog een extra keer zong, en met haar hand de hoogte van de tonen aangaf, zelfs toen kon deze leek – ik vind muziek mooi etc. of niet, maar vraag me niet waarom – het verschil horen.
Het slotkoor van de Mattheus Passion kwam nog even langs, speciaal het slotakkoord, waarbij een bijna valse toon snel overgaat in een toon die wel bij het akkoord past, wat een treurig effect geeft. Zo benadrukt Bach het drama van het Lijdensverhaal.

Brainstormend kwamen allerlei zangideeën langs.
Een Stadsdorpkoor, een keer op dinsdagmiddag kampvuurliedjes zingen waaronder de liedjes van Jaap Fischer, en een andere keer smartlappen zingen.
Wie zingt er mee?

 

Gijs Kalsbeek