Op 15 maart hebben wij als Museumkring de Nieuwe Kerk bezocht om het barokke schilderij van Luca Giordano (1634 - 1705) te bekijken over het bijbelverhaal van de strijd tussen goed en kwaad. De "partij van het goede", aangevoerd door aartsengel Michael, overwon. Die overwinning staat op het grote doek van Giordano dramatisch weergegeven met een fatale speerstoot waarbij het reformatorische monster werd geveld. Het doek symboliseert de zege van de katholieke restauratie, zoals die in de 17e eeuw in de helft van Europa als propagandamiddel werd gehanteerd.

Ik weet niet wie van jullie op school heeft geleerd dat onze 80 jarige oorlog uiteindelijk door ons is gewonnen, waarbij Spanje op de knieën werd gedwongen. Dat is nationalistische propaganda uit de 19e eeuw. De vrede van Münster die altijd als onze overwinning wordt aangevoerd, maakte in 1648 een einde aan een pan-Europese reeks godsdienstoorlogen, waarvan onze Nederlandse vrijheidsstrijd maar een klein incidentje uitmaakte. De Nieuwe Kerk heeft in zijn beginjaren midden in die strijd gestaan. Heel subtiel zijn op de hoeken van het Koor op zuilen afbeeldingen van engelen te zien die nog uit de oude katholieke periode stammen. Het zijn portretjes die als dia's hoog op de ribbels van een zuil staan geprojecteerd. Ook de gebrandschilderde ramen van de kerk tonen allerlei engelen. De symboliek ervan ontgaat mij, maar de kleuren staan goed.

Behalve de schilderkunst van Luca Giordano staat achter het Koor in de kerk ook het bekroonde object "Composition in yellow and blue" van Mark Manders opgesteld. Naar verluid geeft het vooral de sfeer van de jaren 20 van de 20e eeuw weer: een droevig hoofd van gebarsten klei en losse scherfachtige uitsteeksels die de naweeën van de eerste wereldoorlog weerspiegelen.

Wie zelf ook wil nadenken over de bedoelingen van vormen, kan naar de Nieuwe Kerk gaan. Die staat in onze buurt (museumkaart meenemen).